Clenbuterol is geen anabole steroïde, maar eerder een stimulerend middel dat behoort tot een classificatie van verbindingen die bekend staat als sympathicomimetica.
Deze classificatie (of 'familie') bevat andere verbindingen waar de gemiddelde persoon misschien meer bekend mee is, zoals: cafeïne, efedrine, albuterol, amfetaminen, cocaïne en vele andere.
Het is inderdaad een vrij brede categorie geneesmiddelen, en elk van de verbindingen in deze familie is aan elkaar verwant, vertoont min of meer veel overeenkomsten en werkt op een vergelijkbare manier via vergelijkbare routes.
Het effect van clenbuterol op het zenuwstelsel omvat de interactie met adrenoreceptoren, die zich in veel verschillende weefsels en celtypen in het lichaam bevinden.
Wanneer Clenbuterol zich aan deze adrenoreceptoren bindt, zullen zich verschillende effecten in verschillende weefseltypes (afhankelijk van de gestimuleerde weefsels) manifesteren.
Een effect in het bijzonder waar we ons zorgen over maken, is het effect van Clenbuterol in vetweefsel.
Er zijn twee verschillende adrenoreceptoren in het lichaam - alfa- en bèta-receptoren - en binnen die twee verschillende typen zijn er 9 subtypen.
Bijvoorbeeld alfa-1, alfa 2, bèta-1, bèta-2-receptoren, enz.
Het verschil tussen Clenbuterol en andere verbindingen in de stimulerende familie ligt in hun verschillende mogelijkheden om verschillende subtypes, meerdere subtypes te stimuleren of zich te concentreren op één subtype .
Vooral Clenbuterol stond bekend om zijn zeer sterke en bijna exclusieve stimulatie van de bèta-2-adrenoreceptoren, en daarom wordt clenbuterol gewoonlijk een bèta-2-receptoragonist genoemd.
Het is in vetweefsel dat, wanneer bèta-2-receptoren worden gestimuleerd door Clenbuterol, lipolyse initieert (de afbraak van vet in vrije vetzuren).
Het is hierdoor enorm populair geworden onder alleen bodybuilders en atleten, maar onder entertainmentberoemdheden, en bij volmacht, gewone mensen die een paar kilo vet willen verliezen.
Het oorspronkelijke gebruik van Clenbuterol als geneesmiddel op de markt voor geneesmiddelen op recept was (en is momenteel nog steeds) als luchtwegverwijder bij de behandeling van astma.
Het wordt het vaakst op deze manier toegediend in astma-inhalatoren als het primaire actieve geneesmiddel in de inhalator.
Het gebruik van Clenbuterol als astmamedicijn is in de eerste plaats een Europese medische praktijk, en in Noord-Amerika wordt in plaats daarvan Clenbuterol's naaste zusterverbinding Albuterol gebruikt.
Na activering van bèta-2-receptoren in de celbekleding van de bronchiën, zal het bronchiale verwijding (opening en expansie van de luchtwegen) in de longen, neus en keel initiëren.
Bijna alle sympathicomimetische stimulantia oefenen dit effect uit, maar Clenbuterol en Albuterol zijn vooral voor dit doel zeer effectief.
Clen is ook medisch gebruikt bij de behandeling van andere aandoeningen, zoals hypertensie, cardiovasculaire shock of vertraging, hartritmestoornissen, migraine, allergische reacties en zwelling, histaminereacties en anafylactische shock.
Hoewel Clenbuterol een bèta-2-receptoragonist is, vertoont het ook effecten op andere receptorsubtypen, met de nadruk op het bèta-2-subtype.
Ter vergelijking: efedrine staat erom bekend meerdere bèta- en alfa-receptoren in gelijke mate te stimuleren in plaats van één receptorsubtype in grote mate te stimuleren.
Clenbuterol zou door velen in de bodybuildinggemeenschap anabool zijn in spierweefsel.
De waarheid is dat Clenbuterol slechts minimaal anabool is in spierweefsel, en dat dit voornamelijk het geval is bij dieren en niet bij mensen.
Bijwerkingen
Omdat Clenbuterol geen anabole steroïde is, vertoont of vertoont het geen van de bekende bijwerkingen die verband houden met het gebruik van anabole steroïden.
In plaats daarvan drukt Clen bijwerkingen uit die gemeenschappelijk zijn voor alle geneesmiddelen en verbindingen in de klasse van stimulerende middelen.
Dit betekent dat veel bijwerkingen van Clenbuterol in verschillende mate vergelijkbaar zijn met die van cafeïne, efedrine en andere stimulerende middelen.
Clenbuterol bijwerkingen omvatten ook die die enigszins uniek worden beschouwd voor de verbinding die onzichtbaar zijn met andere stimulerende middelen.
Misschien wel de meest unieke bijwerkingen van Clenbuterolis de vaak gemelde bijwerking van spierkrampen.
Dit is ook een gemelde bijwerking van de nauwe broer of zus van Clenbuterol, Albuterol.
De oorzaak hiervan is door de uitputting van taurine door Clenbuterol in het lichaam.
Studies hebben aangetoond dat het gebruik van Clenbuterol de niveaus van het aminozuur Taurine verlaagt, zowel in spierweefsel als in serumbloedplasma.
Taurine speelt naast magnesium, kalium en natrium een zeer cruciale rol bij de regulatie van bio-elektrische zenuwimpulsen en signalen die de samentrekking en ontspanning van alle soorten spierweefsel regelen.
Wanneer Taurine uitgeput is, kunnen onvrijwillige en vaak intense en pijnlijke spiersamentrekkingen die tot krampen leiden, het gevolg zijn.
Het is gebleken dat suppletie met taurine van 2,5 – 5 gram per dag deze bijwerking kan verminderen.
Cardiovasculair
Omdat het een stimulerend middel is, is Clenbuterol bijzonder hard voor hartweefsel en het cardiovasculaire systeem, hoewel er enig bewijs is dat Clenbuterol spiergroei en hartherstel kan bevorderen bij patiënten met chronisch hartfalen die hoge doseringen gebruiken.
De piekdoseringen van Clenbuterol die in deze studie worden gebruikt, worden echter als extreem beschouwd en mogen door niemand worden geprobeerd vanwege de risicovolle aard.
Myocardiale ischemie is ook gemeld als een risico van het gebruik van Clenbuterol, een aandoening waarbij er onvoldoende bloedtoevoer naar het hart is als gevolg van arteriële vasoconstrictie veroorzaakt door Clenbuterol.
Een onderzoek bij ratten onthulde de alarmerende myotoxische effecten van Clenbuterol, waarbij het de dood van de hartspier en de soleusspier veroorzaakte.
De doseringen in deze studie zouden echter als extreem worden beschouwd, maar het is een zorg rond degebruik van Clenbuterol .
Als het gaat om Clenbuterol en het hart en het cardiovasculaire systeem, omvat de overgrote meerderheid van deze negatieve effecten cardiale hypertrofie, vergroting van ventrikels en hartnecrose.
Zonder twijfel heeft Clenbuterol de neiging om het cardiovasculaire systeem zwaar te belasten en dit zou een overweging moeten zijn voor alle potentiële gebruikers.
Andere vaak voorkomende bijwerkingen van Clenbuterol zijn tremoren (“trillende handen”), slapeloosheid, zweten en transpireren, verhoogde bloeddruk en hoofdpijn, en misselijkheid.
Clenbuterol bijwerkingen kunnen ook nadelige of unieke allergieën en reacties zoals netelroos en huiduitslag omvatten.
Cycli en toepassingen
Clenbuterol wordt meestal gebruikt in cycli van cut, pre-contest en vetverlies. Het wordt zeer zelden gebruikt tijdens het laagseizoen of tijdens bulkfasen.
Een klein deel van de Clenbuterol-gebruikers zou ervoor kunnen kiezen om het te gebruiken tijdens bulkfasen in een (meestal vergeefse) poging om vettoename te voorkomen tijdens een bulkperiode waarin het calorieverbruik veel hoger is dan normaal, en normaal gesproken boven het basale metabolische niveau.
De waarheid van de zaak hier is dat degenen die ervoor kiezen om dit te doen in wezen tijd en geld verspillen, omdat de mechanica van Clenbuterol niet eens in dit effect voorziet.
Zoals eerder uitgelegd, is Clen verantwoordelijk voor het binden aan receptoren op vetcellen en het initiëren van lipolyse, wat het proces is van de afgifte van triglyceriden die zijn opgeslagen in vetcellen in de bloedstroom als vrije vetzuren.
Deze vrije vetzuren circuleren vervolgens door de bloedbaan door het lichaam en ze moeten de tweede fase van vetverlies ondergaan: vetzuuroxidatie.
Dit betekent dat de vetzuren in de cellen en in de mitochondriën moeten worden getransporteerd om te worden 'verbrand', wat niet in een significante hoeveelheid kan gebeuren als het calorieverbruik te hoog is.
Clenbuterol kuren kunnen ofwel alleen (zonder andere verbindingen) worden uitgevoerd, of worden gestapeld met andere verbindingen.
Of het nu wel of niet alleen wordt uitgevoerd, verandert niets aan de manier waarop Clenbuterol-cycli worden uitgevoerd.
Dit betekent dat Clenbuterol ofwel wordt gebruikt in het protocol van 2 weken aan / 2 weken af (of gedurende 8 constante weken met het gebruik van Ketotifen elke tweede week).
Het wordt aanbevolen dat Clenbuterol niet langer dan een periode van 12 weken wordt gebruikt om ervoor te zorgen dat de cardiovasculaire en andere systemen van het lichaam voldoende rust krijgen van de verbinding.
Doseringen
Als astmamedicatie bij de behandeling van astma, liggen de doseringen van Clenbuterol in het bereik van 20 – 40mcg per dag.Vrouwen kunnen mogelijk alleen minder verdragen, in het bereik van 80 - 100 mcg per dag.
Of de gebruiker nu een man of een vrouw is, de dosering moet langzaam worden getitreerd (of 'opgevoerd') tot de genoemde piekdoseringen.
Dit betekent dat, bijvoorbeeld, een initiële startdosering 40mcg zijn van Clenbuterol voor de eerste 3 dagen, en de 4 e dag van de cyclus, de Clenbuterol dosering verhoogd met andere 20mcg (nu totaal 60mcg per dag) , en 3 dagen later wordt het weer verhoogd, enzovoort, enzovoort.
Sommige personen kunnen een snellere titratie naar boven verdragen, en anderen kunnen een langzamere, gestage verhoging nodig hebben.
Titratie naar beneden is niet nodig bij het beëindigen van het gebruik van Clenbuterol, hoewel sommigen er een persoonlijke voorkeur voor hebben.Beschikbaarheid
Clenbuterol is een van de meest voorkomende vetverliesmiddelen die er bestaan en is een van de gemakkelijkste en meest voorkomende verbindingen om op de zwarte markt te kopen (of zelfs legaal als onderzoekschemicalie).
Clenbuterol van farmaceutische kwaliteit kan variëren van € 0,5 – € 1 per tablet, wat afhankelijk is van de producten van het farmaceutische bedrijf. Bijna alle Clenbuterol-tabletten die van farmaceutische kwaliteit zijn, worden geleverd in tabletten van 20 mcg.
Het is niet ongebruikelijk om ondergrondse producten te zien die worden gedoseerd met tabletten van 40 mcg, 50 mcg en zelfs 100 mcg.
Producten van onderzoekskwaliteit die worden vervaardigd door chemische onderzoeksbedrijven zijn bijna altijd vloeibare producten die worden geleverd met een druppelaar, een orale spuit of een sproeipomp (waarbij elke verstuiving gewoonlijk wordt gemeten als ongeveer 20 mcg per verstuiving).
Vanwege wetten in de Verenigde Staten kunt u Clenbuterol op grote schaal kopen voor onderzoeksdoeleinden, maar het wordt bijna altijd vermeld als 'niet voor menselijke consumptie'.
Bronnen
- Anabolic effects of clenbuterol on skeletal muscle are mediated by beta 2-adrenoceptor activation
- Effect of dietary clenbuterol and cimaterol on muscle composition, beta-adrenergic and androgen receptor concentrations in broiler chickens
- Effects of ketotifen and clenbuterol on beta-adrenergic receptor functions of lymphocytes and on plasma TXB-2 levels of asthmatic patients
- The effects of the beta 2-agonist drug clenbuterol on taurine levels in heart and other tissues in the rat
- Effect of treatment with beta-agonists on tissue and urinary taurine levels in rats. Mechanism and implications for protection
- Chronic clenbuterol administration negatively alters cardiac function
- Myotoxic effects of clenbuterol in the rat heart and soleus muscle
FAQ
Clenbuterol is een stof die steroïde-achtige effecten heeft en is geclassificeerd als een bèta-2-adrenerge antagonist.
Dit betekent dat het de bèta-2-adrenerge receptoren in je keel stimuleert. Het geneesmiddel helpt uw spieren en longen te ontspannen, waardoor u gemakkelijker kunt ademen als u astma of een andere luchtwegaandoening heeft.
Clenbuterol kan worden gebruikt als hulpmiddel bij het afvallen, omdat het de stofwisseling van een persoon kan verhogen.
Naast het verminderen van lichaamsvet en gewicht, stelt het de gebruiker ook in staat om tegelijkertijd zowel spiermassa als lichaamskracht te behouden.
Het medicijn is verboden vanwege gezondheidsproblemen over symptomen die bij consumenten worden opgemerkt. Deze omvatten een verhoogde hartslag, spiertrillingen, hoofdpijn, misselijkheid, koorts en koude rillingen.
In de urine was clenbuterol gedurende ten minste 7-10 dagen na inname detecteerbaar. Clenbuterolconcentraties in de urine van minder dan 5 ng/ml waren 24 uur na toediening aanwezig bij sommige proefpersonen.
Open het onderstaande menu voor alle artikelen uit deze categorie
